چهارشنبه ۱۲ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 
قدرت در شادمانی است؛
رالف والدو امرسون نوشته است «قدرت در شادمانی است». ما معمولاً شادمانی را نقطۀ مقابل قدرت و تلاشی غیرواقعی برای نشاط‌بخشیدن به اوضاع می‌دانیم. ولی امرسون می‌دانست شادمانی ذخیره‌ای برای خویشتن ماست، ابزاری برای شکل‌دادن به زندگی که می‌تواند جایگاه ما را در دنیای اجتماعی تغییر دهد و ما را به اجتماع وصل کند. در این روزها که موجی از اخبار بد جهان را احاطه کرده است، شادمانی شایستۀ توجه است.شادمانی که جایگاهش را از دست داده و نادیده گرفته می‌شود می‌تواند لحظه‌ای آرامش و حمایت را به همراه بیاورد. فایدۀ اصلی‌اش در زمان بحران پدیدار می‌شود. صرف‌نظر از تجاری‌شدن فرهنگ شاد و سرخوشیِ کاذب سیاستمان، شادمانی ابزاری است که معمولاً هنگام فراموشی، با ایجاد آزادی عاطفی، ما را از بندهایمان رها می‌کند. شادمانی، حتی با برداشت امروزی از آن، نوعی قدرت هیجانی است که نباید نادیده گرفته شود. شادمانی «امید» منجی‌گرایانه یا «خوش‌بینی» سیاست‌مدارانِ سطح پایین نیست. شادمانی نوید‌های ساده‌تری می‌دهد.
کد خبر: ۳۹۰۴۱۲ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۴/۲۴
امنیت غذایی با ذرت؛
ذرت چه‌بسا مهم‌ترین محصول کشاورزی در جهان است و به‌لحاظ کاربرد تنها رقیبش سویاست. هرچند که اغلب منشأ ذرت را جهان غرب می‌دانند، اما مدت‌هاست که نقشی برجسته در آسیا یافته و در دهه‌های اخیر اهمیت آن رو به رشد بوده است. حالا دیگر ذرت در آسیا محصولی نادر یا فرعی نیست و برای درک چرایی اهمیت آن باید ذرت را در روایت بزرگ‌تر پیشرفت نسبی آسیا، یا به تعبیری اراده‌اش به قدرت در دهه‌های اخیر بگنجانیم. ذرت طی این قرن‌ها به‌صورت مطلق و نسبی در مناطق زیادی از آسیا بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است، با اینکه اهمیتش تمام‌وکمال درک نشده است. در سال ۲۰۱۹ حدود یک‌سوم ذرت جهان در آسیا کشت شده است، در مقایسه با ۴۰ سال قبل که این رقم ۱۷ درصد بود. شگفت‌انگیز است. با درنظرگرفتن این نکته که بخش عمده‌ای از اقلام اصلی غذایی در چین تولید می‌شود شاید این واقعیت حتی شگفت‌انگیزتر باشد که، در دهۀ گذشته، ذرت غلۀ پیشتاز در چین بوده است و تولید آن از برنج و گندم پیشی گرفته است.
کد خبر: ۳۸۹۳۸۲ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۳/۲۲
بحران جهانی فساد؛
سارا چایس، بعد از آنکه دولت طالبان در افغانستان به دست ائتلاف نظامی به رهبری آمریکا شکست خورد، تصمیم بزرگی گرفت. او که سال‌ها بود روزنامه‌نگاری می‌کرد، شغلش را رها کرد و به افغانستان رفت تا آنجا به بازسازی کشور کمک کند، ایستگاهی رادیویی برپا کند و دنیای بهتری بسازد. اما آنجا با چیزی آشنا شد که تا پیش از این توجهش به آن جلب نشده بود: «فساد». هر کاری که می‌خواست بکند، با جلوه‌های گوناگونی از فساد روبه‌رو می‌شد و این آغاز مسیر جدیدی برای او بود: فساد با جوامع انسانی چه می‌کند؟ در حقیقت فساد یک بحرانِ واقعاً جهانی است و اعتیاد به ثروت که عامل اصلی آن است از دیدِ عموم پنهان مانده است.
کد خبر: ۳۸۶۱۶۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۱۱/۰۶
آیا دوستانمان باید از ما در برابر حملات مجازی دفاع کنند؟
اگر در فضای عمومی به ما حمله کنند، تکلیف دوستانمان چیست؟ اگنس کالارد می‌گوید شاید بهترین راه این است که هیچ چیز نگویند. او می‌نویسد: «یک دهه قبل که فیلسوفی عمومی نبودم و فقط برای گروه اندکی از دانشگاهیان می‌نوشتم، هرگز به ذهنم نمی‌رسید چنین سؤالی از خود بپرسم. اما اوضاع حالا تغییر کرده است. این روزها، هر کس که چهره‌ای عمومی دارد باید این احتمال را هم مدنظر داشته باشد که حیثیتش بر باد برود.»
کد خبر: ۳۸۶۱۶۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۱۱/۰۶
واقعیت مجازی؛
برای اینکه بفهمیم چرا زاکربرگ معتقد است «متاورس» رؤیای بعدی است، باید به ماجرای جوانانی توجه کنیم که به کار در وال‌استریت و دانشکدۀ پزشکی پشت کرده‌اند و بخت خود را در دنیای بازی‌های رایانه‌ای و رمزارزها جست‌وجو می‌کنند. آنچه آن‌ها انجام می‌دهند پیش‌نمایشی از آینده است: میدانگاهی برخط که در آن «امور مالی غیرمتمرکز» حکم می‌راند و رمزارزها و بازی‌های رایانه‌ای با هم ادغام می‌شوند.
کد خبر: ۳۸۰۵۳۲ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۴/۱۱
ارتباطات دیجیتال؛
نیکلاس کار، تحلیلگر سرشناس فناوری، می‌گوید تحولات جدیدی که از اواسط دهۀ هفتاد در عرصۀ رسانه صورت گرفت موجب وضعیتی شده است که او آن را «سردرگمی و آشوب رسانه‌ای» می‌نامد؛ چند شرکت بزرگ، که دستشان باز است تا قواعدی به میل خود معین کنند، کنترل ارتباطات عمومی و خصوصی را در دست دارند و شبکه‌های اجتماعی، به‌جای آگاهی‌بخشی، باعث ترویج دودستگی، افراط و، در اکثر موارد، نادانی شده‌اند. البته، نیکلاس کار از دستۀ «فناوری هراسان» نیست. از نظر او آنچه امروزه با آن مواجهیم چالشی اجتماعی است، نه فناورانه. کار معتقد است تاریخ سال‌های نخست رسانه‌های جمعی، درعین‌حال که مشخص می‌کند چطور به این ورطه افتادیم، راه خروجی را نیز به ما نشان می‌دهد.
کد خبر: ۳۷۹۰۰۲ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۳/۱۱
زمان عینی و زمان ذهنی؛
جهان ما سرشار است از پیام‌هایی که می‌گوید زمان منبع محدودی است و باید مدیریت بشود. اما همین مدیریت زمان گاهی می‌تواند تبدیل به مانعی بر سر کارآمدی و بازدهی حقیقی شود و حتی سلامتی ما را به خطر بیندازد. نویسندۀ این یادداشت، که خود از دیرباز مبلّغ مدیریت کارای زمان بوده، بر این باور است که جایگزینی زمان ذهنی به جای زمان عینی می‌تواند راه حل این مشکل باشد. او با ارائۀ سه نکته شیوۀ این جایگزینی را توضیح می‌دهد.
کد خبر: ۳۷۸۴۲۷ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۲/۲۹
زیست‌شناسی ناگوار فقر؛
کریستین کوپر یکی از آدم‌هایی است که موفق شده از تلۀ فقر فرار کنند. او می‌گوید «وقتی تپانچۀ شروع مسابقه به صدا درمی‌آید، افراد فقیر هنوز تا خط شروع خیلی راه دارند. پس من چگونه از این وضع خلاص شدم؟ اتفاقی». کوپر حالا سالانه ۷۰۰ هزار دلار درآمد دارد، با این‌حال همچنان می‌ترسد و نگرانی و دلهرۀ آینده را دارد، یادگاری از دوران کودکی که نمی‌دانست وعدۀ بعدی غذا روزی‌اش می‌شود یا گرسنه می‌ماند. تحقیقات نشان می‌دهند که استرس ناشی از فقر چطور در بزرگ‌سالی و حتی در نسل‌های بعد هم خودش را نشان می‌دهد. استرس‌های ناشی از فقر تأثیری زیست‌شناختی دارد که ممکن است یک عمر طول بکشد . این متن بشکلی بنیادین به این گونه اثرگذاری ها ، می پردازد.
کد خبر: ۳۷۴۵۰۰ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۱۲/۱۶
نقد آثار ادبی؛
وقتی در دنیای ادبیات نویسنده‌ای بزرگ ظهور می‌کند، اتفاقِ اجتناب‌ناپذیر دیگری هم می‌افتد که معمولاً اهالی ادبیات را سرخورده می‌کند: صد‌ها نویسندۀ جوان می‌کوشند تا از سبکِ غول ادبی جدید تقلید کنند و حاصل کارشان ناموفق و کلیشه‌ای از آب درمی‌آید. اما در اتمسفرِ ادبی تازه‌ای که به راه افتاده، کسی تمایلی ندارد که آثار آن نویسندۀ اصلی و مقلدانش را نقد کند، چراکه ممکن است برچسبِ واپس‌گرایی بخورد و متهم شود. ماریا آلبانو معتقد است ویرجینیا وولف چنین موقعیتی پیدا کرده است.
کد خبر: ۳۷۳۶۸۱ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۱۲/۰۵
هرزه‌نگاری فقر؛
چهرۀ فقر در ذهن ما چگونه تداعی می‌شود؟ کودکی سیه‌چرده که تکه‌نانی خشک به دندان می‌کشد و مگس‌ها اطراف صورتش پرسه می‌زنند. خیریه‌ها و نهاد‌های مردمی عمدتاً وقتی به فکر فقرزدایی می‌افتند، چنین تصویری را نشان می‌دهند و از توانمندان می‌خواهند، با صدقه‌ای کم یا زیاد، به حل مشکل فقرا بشتابند. اما استمرار چنین روشی به پدیده‌ای منجر می‌شود که به آن «هرزه‌نگاری فقر» می‌گویند. هرزه‌نگاری فقر پیچیدگی مسئلۀ فقر را نادیده می‌گیرد و انسان‌ها را، به‌جای مبارزۀ اجتماعی، به دادن صدقه‌ای ناچیز راضی نگه می‌دارد.
کد خبر: ۳۷۱۹۸۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۱۱/۱۴
نابرابری؛
در جمع سیاست‌مدار‌ها و اقتصاددان‌ها، وقتی صحبت از سنجش نابرابری می‌شود، «ضریب جینی» پای ثابت اغلبِ تحلیل‌هاست. آن‌ها، برای دفاع از وضع موجود، معمولاً می‌گویند ضریب جینی ثابت مانده است. اما انگس دیتون، برندۀ نوبل اقتصاد، به همراه همسرش آنه کیس، می‌گوید ضریب جینی می‌تواند برای سال‌ها تکان نخورد و درعین‌حال نظام‌های اجتماعی مثل نظام سلامت و آموزش روزبه‌روز به شکاف طبقاتی دامن بزنند. آنگاه محاسبۀ دقیق اعشار این شاخص هیچ سودی نخواهد داشت. ضریب جینی چگونه مؤلفه‌های اساسی نابرابری را نادیده می‌گیرد؟
کد خبر: ۳۶۸۰۶۲ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۹/۲۷
کنترل احساسات؛
انسانِ عادی مگر از زندگی چه می‌خواهد؟ همسری مهربان، شغلی باثبات و مفید، و جامعه‌ای بسامان. دانیل گلمن می‌گوید راز دستیابی به نیاز‌های اساسی بشر تسلط بر هیجانات است: اگر احساساتت را کنترل کنی و رفتارت درست باشد، صاحب‌کارت تو را اخراج نمی‌کند و هیچ‌گاه با همسرت پرخاش نخواهی کرد. گلمن در کتاب پرفروش خود، که ۲۵ سال پیش منتشر شد و تاکنون پنج‌میلیون نسخه از آن به فروش رفته و به ۴۰ زبان ترجمه شده، مفهوم «هوش هیجانی» را جا انداخت و آن را راز خوشبختی دانست. اما آیا واقعاً هوش هیجانی می‌تواند مشکلات ما را حل کند؟
کد خبر: ۳۶۸۰۶۱ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۹/۲۷
خانه‌گویش‌های کرونایی؛
اگر به‌صورت اتفاقی شنوندۀ صحبت‌هایی باشید که بین اعضای یک خانواده در جریان است، متوجه می‌شوید که از کلمه‌ها و تعبیراتی استفاده می‌کنند که هیچ تصوری از معنایشان ندارید. این کلمه‌ها، که به آن‌ها «خانه‌گویش» می‌گویند، محصولِ زندگی طولانی‌مدتِ آدم‌ها کنار هم است. خیلی از آن‌ها درواقع واژه‌های بی‌معنایی هستند که بچه‌های خانواده در کودکی ساخته‌اند. یا حاصلِ اشتباهات بامزه‌ای‌اند که حس صمیمیت و آشنایی را در خانواده ایجاد می‌کنند. تحقیقات جدید از نقشِ مهم این واژه‌ها در معنابخشی به خانواده می‌گویند.
کد خبر: ۳۶۴۴۳۳ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۸/۱۴
عادت‌های پنهان نبوغ؛
موتزارت چطور می‌توانسته موسیقی را بی‌کم‌وکاست در ذهنش بپروراند؟ داوینچی چطور طرح‌هایی به‌ظاهر بی‌ربط را به مفهومی یکپارچه و معنادار تبدیل می‌کرده است؟ آی. کیو؟ نمره‌های مدرسه؟ کودکی درخشان؟ شاید، اما استیون هاوکینگ تا هشت‌سالگی نمی‌توانسته بخواند و پیکاسو و بتهوون از پس عملیات سادۀ ریاضی برنمی‌آمدند. اگر دربارۀ معیار‌های «استاندارد» ارزیابی نبوغ مبالغه شده، آیا می‌توان نبوغ را در چیز‌هایی یافت که معمولاً بیرون از این معیار‌های استاندارد قرار می‌گیرند؟ و آیا با یافتن پاسخ هنوز هم می‌خواهیم نابغه باشیم؟
کد خبر: ۳۵۵۹۴۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۵/۳۰
شش کلاه تفکر؛
دشمن اصلی ادوراد دوبونو گروهی سه‌نفره بود از آدم‌هایی که بیش از دوهزار سال پیش زندگی می‌کردند: سقراط، افلاطون و ارسطو. آدم‌هایی که منطق را ساخته بودند و با این کار، تاریخ تفکر را گرفتار نگاهی محدود و خطی کرده بودند. دوبونو که یک عمر به دنبال شیوه‌های جدید تفکر بود، می‌گفت مدرسه‌ها و دانشگاه‌ها قتلگاه تفکر خلاق است و برای همین بود که بیش از هر جای دیگر، در دنیای کسب‌و‌کار فعالیت می‌کرد و گوش‌های قدرتمندی هم برای سخنانش یافته بود، از بوئینگ تا موتورلا.
کد خبر: ۳۵۵۵۲۷ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۵/۲۷
نامیرایی دیجیتال؛
فراموش‌کردن در دنیای دیجیتال، اگر ناممکن نباشد، بسیار سخت است. اگر کسی از زندگی‌مان بیرون برود، همچنان عکس‌ها و نوشته‌ها و حرف‌هایش را در شبکه‌های اجتماعی می‌بینیم یا داده‌هایش را نگه می‌داریم. میراث دیجیتالِ آن‌هایی که از دنیا می‌روند نیز با ما می‌ماند. پروفایل‌های فیس‌بوک و توییترشان هست و سابقۀ چت‌ها و پیام‌هایمان به آن‌ها باقی است. حتی شاید گاهی برای آن‌ها چیزی بنویسیم و گذشته‌ها را یاد کنیم. آیا دنیای دیجیتال به ما کمک خواهد کرد تا دردِ از‌دست‌دادن را تسلی بدهیم؟
کد خبر: ۳۵۵۳۶۵ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۵/۲۶
زندگی‌کردن، از شنبه تا پنجشنبه؛
«مشکل هولناک آینده این خواهد بود که آدم‌های معمولی نمی‌توانند سر خود را گرم کنند». جان مینارد کینز پیش‌بینی می‌کرد تکنولوژی آن‌قدر پیشرفت کند که ۱۵ ساعت کار هفتگی نیاز‌های عمدۀ افراد را برطرف می‌کند و ریشه‌کنیِ فقر همۀ ما را گرفتار ملال خواهد کرد. هرچه پیش می‌رویم، ساعت‌های کاری بیشتر با پیش‌بینی کینز لج می‌کنند: شیفت هشت‌ساعتۀ کاری دارد بی‌معنا می‌شود و شاغلانِ کسب‌وکار‌های اینترنتی مجبورند، بدون بیمه و درآمد ثابت، سه‌شیفت کار کنند. گویا کار نه‌تن‌ها معنا یا ثروتی نصیب ما نمی‌کند، بلکه به دشمن زندگی تبدیل شده است
کد خبر: ۳۵۲۳۰۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۵/۰۴
ترجمه؛
چند دهۀ پیش، پپسی در نبرد با کوکاکولا برای سهم بیشتر در بازار فیلیپین کمپینی جدید و پرسروصدا راه انداخت. پپسی بطری‌هایی را طراحی کرد که پشت تشتک آن‌ها شماره‌ای سه‌رقمی بود و در صورتی که آن شماره برنده می‌شد، جایزه‌ای میلیونی نصیب صاحبش می‌شد. اما یک اشتباه در کارخانۀ بطری‌پرکنی باعث شد ششصد هزار نفر برنده شوند. ناگهان جشنواره‌ای که با انگیزۀ میلیونرشدن سرتاسر کشور را تسخیر کرده بود جایش را به احساسات ضداستعماری و ملی‌گرایانه داد و نتیجه‌اش شد شکایت، تحریم، شورش و مرگ. چطور می‌شود که یک مسابقه چنین خشمی را برمی‌انگیزد؟
کد خبر: ۳۵۱۴۲۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۴/۲۹
نیستی‌های گران‌قیمت؛
دنیای ما دنیای شلوغی است. تلفن‌های همراه لبریز از اعلان‌های بی‌پاسخ‌اند، شبکه‌ها یکریز خبر‌های تکان‌دهنده پخش می‌کنند، و خانه‌ها روزانه چند کیلو زباله دور می‌ریزند. همه‌چیز اضافی است و اشباعی تهوع‌آور همه‌جا را فرا گرفته است. گویا فرهنگ جدیدی از راه رسیده است: حذف هرچیزی، از سروصدا تا دکوراسیون و دارایی و تعامل چهره‌به‌چهره. دوست داریم آن‌قدر دور بریزیم که درنهایت فقط خودمان بمانیم و دیوار‌های خالیِ سفید. کایل چایکا می‌گوید این گرایش به نیستی نوعی تجمل‌گرایی است. انگار فقط پولدار‌ها می‌توانند کمتر ببینند، کمتر بشنوند، و حتی کمتر حس کنند.
کد خبر: ۳۴۹۰۹۵ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۴/۱۱
ماری کوندو:
خیلی از آمریکایی‌ها معتقدند ماری کوندو استحقاق شهرت و موفقیتِ خیره‌کننده‌اش را ندارد. به چه دلیل یک دخترک ژاپنی باید وارد خانه‌های آن‌ها شود و یادشان بدهد که چطور تیشرت‌هایشان را تا کنند یا قابلمه‌هایشان را به چه ترتیبی در کابینت بچینند؟ آمریکا سرزمین مصرف و حرص و رقابت است، و ماری کوندو احتمالاً نقطۀ مقابل این‌هاست، زنی که گویی بدون آنکه بخواهد در این مارپیچ افتاده است. تافی آکنر از دنیای پیروان و مخالفان کوندو در آمریکا گزارش می‌دهد.
کد خبر: ۳۴۸۵۰۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۴/۰۷